#7 Imagin - Harry (cz.9)

Obudziłam się wtulona w nagi tors Harrego. Uśmiechnęłam się sama do siebie na myśl o wczorajszej nocy. Mark odpuścił nam treningi, więc mogliśmy wylegiwać się cały dzień. Jednak potrzeba pójścia do łazienki była silniejsza ode mnie. Delikatnie próbowałam uwolnić się z uścisku Hazzy, który spał w najlepsze. On tylko zamruczał i przewrócił się na drugi bok. Szybko pobiegłam do łazienki, a kiedy wróciłam Harrego już nie było. Z myślą, że zszedł na śniadanie założyłam bieliznę oraz jego koszulkę, która była dla mnie zdecydowanie za duża i ruszyłam w stronę kuchni. Na paluszkach podeszłam do loczka odwróconego do mnie tyłem i przytuliłam go całując przy tym jego policzek. Chłopak momentalnie zmienił naszą pozycje tak, by następnie wpić się w moje usta.

- Ładnie to tak uciekać? – zapytałam krzyżując ręce na piersi.

- Mógłbym zadać to samo pytanie – powiedział i przytulił mnie jeszcze mocniej.

Złapał mnie za pośladki i uniósł. Oplotłam go nogami, a on posadził mnie na blacie kuchennym i zaczął całować.

- No tak. Nie dość, że spać ludziom nie dajecie to jeszcze w kuchni się bzyknijcie – oznajmił Louis, który wparował do kuchni.

Zeszłam z mebli i poczułam jak się rumienię. Hazza, jak widać, był dumny z naszej upojnej nocy. Na złość przyjacielowi złapał mnie w talii i namiętnie pocałował.

    perspektywa Harrego

- Dobra robota – usłyszałem głos Louisa, który poklepał mnie po ramieniu i zostawił nas samych.

[t.i] zarumieniła się, a ja pocałowałem ją w policzek. Wyglądała tak uroczo.

- To czym zaczynamy dzisiejszy dzień? – zapytałem z nadzieją.

- Stwierdzeniem – powiedziała z uśmiechem

- Jakim?

Przybliżyła się do mnie i musnęła wargami moją szyję.

- Że jak już oddałam ci swoje dziewictwo, to będę musiała się z tobą pieprzyć codziennie.

       perspektywa [t.i]

On tylko spojrzał na mnie z cwaniackim uśmieszkiem.

- A żebyś wiedziała – stwierdził i namiętnie mnie pocałował.

Wróciłam do pokoju i położyłam się na łóżku. Z zamyślenia wyrwał mnie dzwonek telefonu.

- Słucham?

- Cześć, z tej strony Timmy. Spotkamy się dziś? Przepraszam. Nie odezwałem się wczoraj, byłem zajęty -usłyszałam.

- Hej, nie ma problemu.

- To o 16.00?  Adres wyśle ci sms – oznajmił.

- Jasne, do zobaczenia.

- Pa.

Moja skleroza. Kompletnie zapomniałam o naszym spotkaniu. Sesja już jutro, a my w proszku.

       perspektywa Harrego

Usłyszałem jak [t.i] z kimś rozmawia. Wszedłem do sypialni i położyłem się obok niej.

- Kto dzwonił? – zapytałem.

- Tim, mamy dziś spotkanie – stwierdziła przytulając się do mnie.

- Kim jest Tim?

Nie wiedziałam o czym ona mówi, ale ten chłopak już mi się nie podobał.

- To model, mam jutro przeprowadzić z nim sesję.

No tak… konkurs. Ufam jej bezgranicznie, jednak o nim nie mogę już tego powiedzieć.

      perspektywa [t.i]

- Harry! W co ja mam się ubrać? – marudziłam zakładając kolejny zestaw ubrań.

Chłopak złapał mnie w tali i mocno przytulił.

- We wszystkim ci ładnie. Nie musisz się tak stroić dla jakiegoś idioty – wyszeptał.

- Idioty? – powiedziałam lekko zdenerwowana – Ja go lubię, a ty go nawet nie znasz.

Spojrzałam na niego i odsunęłam się. Zdecydowałam się na zwiewną sukienkę . Wzięłam torebkę i podeszłam do Hazzy, by się pożegnać.

- Ja lecę. Pa kochanie.

Chciałam dać mu buziaka, lecz on się odsunął.

- A tobie co? – zapytałam zdezorientowana.

Nic nie odpowiedział. Nawet nie raczył na mnie spojrzeć.

- Nie mam teraz czasu. Jak wrócę to powiesz o co ci chodzi?

Nadal nic. Zdenerwowało mnie jego zachowanie. Co ja mu niby zrobiłam? Bez dalszych tłumaczeń wyszłam z domu i udałam się do restauracji, gdzie byłam umówiona z Tomem.

    perspektywa Harrego

Wyszła. Ona nie widzi tego, że się po prostu o nią martwię. Sam nie wiem. Jestem zazdrosny. Tak cholernie mi na niej zależy. [t.i] go lubi, a ja boję się, że z czasem poczuje coś więcej. Położyłem się na łóżku i zacząłem rozmyślać. Przegiąłem? Ciężko powiedzieć.

      perspektywa [t.i]

- Cześć – usłyszałam radosny głos przyjaciela. Przywitałam go buziakiem w policzek i zaczęliśmy rozmawiać. Tim opowiadał jak wygląda taka profesjonalna sesja, mówił o Terrym – fotografie. Zjedliśmy obiad i wyszliśmy na spacer. Timmy to fajny chłopak, z którym mogę w spokoju porozmawiać o wszystkim. Ustaliliśmy szczegóły jutrzejszej sesji i około 20.00 wróciłam do domu. Zadzwoniłam dzwonkiem do drzwi, bo jak zwykle zapomniałam kluczu, a przede mną wyrósł Niall z kwaszoną miną.

- Eeee… myślałem, że to pizza.

- A to ja już nie mogę być? – powiedziałam udając obrażoną.

Chłopak od razu mnie przytulił i przeprosił. W salonie, jak zazwyczaj, panował chaos. Louis z Zaynem grali w Fife, Liam przesłuchiwał nowo kupione płyty, a Niall biegał z kuchni z miskami pełnymi chipsów i popcornu.

- A Harry gdzie? – zapytałam Liama.

- Może u siebie. Szczerze mówiąc to nie wiem.

Poszłam do naszej sypialni, ale tam również go nie było. Zajrzałam chyba już wszędzie. Lekko wkurzona usiadłam na łóżku i wzięłam telefon do ręki. Znalazłam Harry <3 i nacisnęłam zieloną słuchawkę. Jeden sygnał, drugi i poczta głosowa.

- No super – powiedziałam sama do siebie.

Spróbowałam jeszcze kilka razy, ale skutek był ten sam. Oznaczało to, że odrzucał moje połączenia. Wzięłam prysznic, przebrałam się w coś wygodniejszego  i z telefonem w ręce zeszłam do chłopaków. Usiadłam na kanapie i z ciekawością zaczęłam oglądać grę Louisa i Zayna. Dobry humor od razu mi się udzielił.

- Ej mała, może zagrasz ze mną? – zapytał Lou.

- Ale ja nie umiem.

- Nauczę cię, no chodź.

Usiadłam na podłodze i wzięłam pada w dłoń. Louis w skrócie wytłumaczył mi jaki przycisk do czego służy.

- Dobra, zaczynamy mecz – oznajmił chłopak.

Reszta usiadła na kanapie, a ja wybrałam najprzystojniejszą drużynę piłkarską i zaczęliśmy grać. Z początku próbowałam działać zgodnie z instrukcjami Louisa, jednak po chwili naciskałam wszystko co możliwe, by przechwycić piłkę. Okazało się, że moja technika była lepsza, bo w końcu strzeliłam gola. Chłopcy kibicowali mi, a mój przeciwnik był w szoku, że zaczynam grać lepiej od niego. Koniec meczu. Wynik – 1:1. Cieszyłam się jak małe dziecko, że udało mi się dorównać Louisowi. Chłopcy mieli z niego niezły ubaw.

- Jutro dogrywka młoda, a teraz idziemy spać.

Pobiegłam do pokoju, założyłam koszulkę Hazzy, która służyła mi za piżamę i położyłam się do łóżka. Jednak obok nie było najważniejszego faceta w moim życiu. Zaczęłam się o niego martwić. Zdecydowałam, że spróbuję zadzwonić do niego jeszcze raz.

__________________________________________________________________________________

I jak? Ciągniemy dalej czy już się znudziło. Liczę na szczere ( w sumie to na jakiekolwiek) komentarze.