#7 Imagin - Harry (cz.7)

Impreza minęła szybko, ale była bardzo udana. Próbowałam wstać z łóżka jednak coś mi nie pozwalało. Może jednak ktoś. Hazza spał jak dziecko mocno we mnie wtulony. Delikatnie zdejmowałam jego ręce z moich bioder jednak nie dawało to efektów. Zaciskał swoje ręce jeszcze bardziej. Na telefonie widniała godzina 12.00. Za cztery godziny miałam spotkanie o nagrodę z konkursu, a ja byłam przywiązana do łóżka.

- Hazza wstawaj – szepnęłam mu do ucha całując przy tym jego policzek.

Tylko coś zamruczał i przykrył nas kocem. Próbowałam jeszcze wiele razy. Minęła już prawie godzina, a moje zmagania nie dały żadnych rezultatów.

- Kurwa Harry – krzyknęłam wręcz, kiedy moja cierpliwość się skończyła.

- Co jest? – powiedział niezadowolony.

- Muszę wstać, puść mnie – oznajmiłam już znacznie ciszej.

- Nie musisz – objął mnie jeszcze mocniej i pocałował w odkryte ramię.

- Kochanie proszę – błagałam bezsilna.

- Dlaczego chcesz wstawać? Źle ci ze mną?

- Dobrze, ale niedługo mam spotkanie, mówiłam ci.

- To która jest godzina? – zapytał zdziwiony otwierając powoli powieki.

- Około 13.00.

- To zmykaj się przygotować – pocałował mnie namiętnie i wypuścił.

Biegałam po pokoju w samej bieliźnie szukając czegoś odpowiedniego do założenia. Hazza przyglądał mi się uważnie, obserwując każdy mój ruch. Wciąż uśmiechał się jakby było w tym coś zabawnego.

- A ty już wyspany, że się tak na mnie gapisz? – zapytałam.

- Nie, ale lubię na ciebie patrzeć – powiedział z radością.

- I się ze mnie śmiać?

- I się do ciebie uśmiechać, a to jest znaczna różnica.

- Mam wyglądać elegancko, stylowo czy przeciętnie? – zmieniłam temat.

- Z twoją urodą przeciętnie się nie da. Może połącz elegancje i styl – zaproponował.

Wspólnie wybraliśmy strój na spotkanie i pobiegłam się przygotować. Wyszłam z łazienki gotowa, a Hazza od razu podszedł do mnie i namiętnie mnie pocałował.

- Kocham cię, wiesz? – usłyszałam.

- Wiem, ale co się z tobą dzisiaj dzieje, że taki czuły jesteś?

- Lubię ci to po prostu mówić. Chciałbym, żebyś wiedziała i o tym nie zapominała – skwitował, jakby chciał coś przede mną ukryć.

Nie chciałam jednak roztrząsać tego tematu. Nie obyło się bez dalszych pieszczot, ale czas leciał, a ja musiałam już wychodzić.

- Hazza, bo się spóźnię.

Odkleiłam się od niego, dałam pożegnalnego buziaka i zeszłam na dół.

- Co to jest do jasnej cholery? – krzyknęłam kiedy zobaczyłam co dzieje się w salonie.

     perspektywa Harrego

Miałem nadzieję, że moja wazelina trochę uspokoi jej nerwy, jednak kiedy usłyszałem jej krzyk zrozumiałem, że nic to nie dało. Zbiegłem na dół wkładając tylko luźne spodnie dresowe.

- Co się stało kochanie? – zapytałem głupio.

- Ty się pytasz co się stało? Zobacz ten burdel. Co tu trzecia wojna światowa była?

- Mała spokojnie, posprzątamy – zapewniałem.

- Ale bez niczyjej pomocy, jasne?

- Jasne – skłamałem.

- Jakoś wam w to nie wierzę. Na dowód masz mi to wszystko nagrać. U mnie w torbie jest kamera. Nawet nie próbuj kombinować.

- Żartujesz? – zapytałem załamany.

- Nie kochanie – powiedziała w taki sposób, że poczułem, że zrobię cokolwiek zażąda.

     perspektywa [t.i]

- To będzie wasza kara –stwierdziłam triumfalnie dając Hazzie buziaka.

Widać, że nie był zbyt szczęśliwy, jednak próbuje ich czegoś nauczyć. Wyszłam z domu kierując się w stronę agencji. Po drodze znalazłam cukiernię. Postanowiłam w ramach nagrody za wysiłek kupić tort. Po złożeniu zamówienia ruszyłam w dalsza drogę. Wybiła 16.00, a ja znalazłam się na miejscu. Omówiłam wszystkie szczegóły dotyczące sesji i zostałam zaproszona na spotkanie z modelem, którym mam pracować.

- To tutaj – zaprowadziła mnie elegancko ubrana kobieta z biura.

- Dziękuję.

Uśmiechnęłam się, a na kanapie zobaczyłam Tima, którego spotkałam kilka tygodni temu.

- [t.i]? – zapytał zdziwiony.

- Tim? Co ty tutaj robisz?

Przysiadłam się do chłopaka, który wytłumaczył mi, że jest modelem w agencji, która organizowała konkurs. Chwilę porozmawialiśmy, niestety robiło się już późno.

- Może spotkamy się jutro? – zaproponował.

- Chętnie. Omówimy szczegóły sesji. Może mi trochę pomożesz, bo ja nigdy nie pracowałam z profesjonalistami.

Zgodził i dał mi buziaka w policzek na który zareagowałam uśmiechem i wyszłam z biura. Szczęśliwa zmierzałam w kierunku domu. Po drodze zabrałam zamówiony tort, który okazał się cudowny.

                                                                                                                                                                   

I jak podoba się? Jedziemy z kolejną częścią czy dajemy coś nowego?