#25 Imagin - Zayn (rozdział 4)

*Zayn*

Obudziłem się, kiedy na zewnątrz było już jasno. Nie było przy mnie Emi. Bez namysłu wstałem, by sprawdzić czy jest w domu z nadzieją, że się już na mnie nie gniewa. Ubrany tylko w bokserki zszedłem na dół. Słyszałem włączony telewizor, więc od razu zacząłem kierować się w stronę salonu.

- Emi? Gdzie jesteś? - zapytałem, kiedy zauważyłem, że jednak tutaj jest pusto.

Cisza. Wszedłem do kuchni i ujrzałem ją ubraną w czarne spodenki z wysokim stanem i krótki top, który odsłonił jej cześć brzucha nad pępkiem. Siedziała na stoliku barowym przy blacie i popijała kawę.

- Jadłaś już śniadanie?

Nadal nic. Stanąłem za nią z nadzieją, że przynajmniej pozwoli pocałować mi się w policzek, jednak od razu odsunęła głowę.

- Nadal jesteś zła?

- Dziwisz mi się? - odburknęła.

- Skarbie, nie złość się na mnie.

- Tylko takie masz argumenty? Wysil się trochę.

- Powiedz mi co mam zrobić, żebyś mi wybaczyła - powiedziałem z nadzieją w głosie.

- Zacznij używać mózgu, tępaku.

Głęboko odetchnąłem i położyłem jej ręce na biodrach, a ustami zacząłem muskać jej szyję. O dziwo nie kazała mi przestać.

*Emily*

Jego dłonie wędrowały coraz niżej, a ja nie potrafiłam się oprzeć. Delikatnie przechyliłam głowę, by ułatwić mu zadanie. Nagle dotarło do mnie, że on znów zmierza do jednego. 

- Przestań - powiedziałam, chociaż tak naprawdę tego nie chciałam. 

Pragnęłam go. Potrzebowałam jego dotyku. Zayn wymruczał moje imię wprost do ucha, a ja przy jego pomocy wstałam z krzesła i przekręciłam się przodem do niego. Chwilę mierzyliśmy się spojrzeniami, a nasze usta w końcu stworzyły całość. Całowaliśmy się namiętnie, jednak powoli. Malik splótł ręce pod moimi pośladkami i uniósł, nie odrywając od siebie naszych języków. Mimo przeszkód kierowaliśmy się w stronę sypialni. Kiedy już się tam znaleźliśmy delikatnie położył mnie na łóżko i nadal całował. Nasze pieszczoty przerwał jednak dzwonek telefonu Zayna.
- Odbierz - powiedziałam odrywając się od jego ust.
On tylko zamruczał, jednak nie dawał za wygraną.
- Malik - wyjęczałam.
- Jak coś ważnego to zadzwonią jeszcze raz - skwitował i nadal nie zaprzestał składać mokrych pocałunków na moim ciele.

*Zayn*

Seks z nią to coś wspaniałego. Jej głowa spoczywała na mojej klatce piersiowej, a ja nie potrafiłem oderwać od niej wzroku. Głaskałem jej ramię, a Emi z uśmiechem na twarzy próbowała unormować oddech. Mógłbym spędzić z nią tak całe życie. 

- Muszę iść do łazienki - powiedziała cichutko i niechętnie podniosła się do pozycji siedzącej zakrywając kołdrą swoje nagie piersi.

- Ale tak bardzo nie chcę mi się wstawać. Tu tak ciepło - dokończyła i mimo wszystko opuściła łóżko zabierając ze sobą moją koszulkę, która leżała na ziemi i czystą bieliznę.

Nie chciało mi się ruszać z miejsca, najchętniej zaprosiłbym ją tutaj jeszcze raz i przytulił. Moje rozmyślania przerwał dzwonek telefonu. Oni chyba nigdy się ode mnie nie odczepią. Greg... No tak mogłem się domyślić.

*Emily*

Wyszłam właśnie spod prysznica, kiedy usłyszałam jak Zayn z kimś rozmawia w sypialni.

- Mogę ... W łazience ... Nie, nie słyszy ... Na firmę nie ma już co liczyć ... Nie założę nowej, bo jej juz tak nie rozkręcę, a jeżeli ten chuj znów będzie chciał coś zrobić Emi? To nie ma sensu ... Co to za robota? ... Jutro? ... Tak, coś wymyślę. Dzięki.

O czym on do cholery mówi? Ktoś chciał mi coś zrobić? Ubrałam się i wyszłam chcąc uzyskać jakieś wyjaśnienia.

- Z kim gadałeś? - zapytałam już lekko wkurzona.

- Z Gregiem - odpowiedział krótko.

- O czym z nim rozmawiałeś? "A jeżeli ten chuj znów będzie chciał coś zrobić Emi?" O co w tym chodziło? 

- Kochanie...

- Kochanie? Dlaczego nic mi nie mówisz? Co z firmą? O jakiej pracy on mówił? 

Nie potrafiłam się opanować. Mój głoś coraz bardziej drżał. Zayn odetchnął głęboko, jakby wytłumaczenie wszystkiego było cholernie trudne.

- Nie powiedziałem ci o czymś - stwierdził, a wzrok skierował na podłogę.

Wstydził się? Bał? Nie rozumiałam o co chodzi.

- O czym?

- Wszystko się spieprzyło, mała - powiedział, a ja zaczęłam bać się, że coś nam grozi.

________________________________

Cześć skarby!

Bardzo, ale to bardzo Was przepraszam za to, że tak długo nic tutaj nie było. Jakie mam na to wytłumaczenie? Moja wena sobie poszła hen daleko i nie chciała wrócić, a i brak czasu mnie odwiedził. Także dopiero dziś nadchodzę z rozdziałem 4. Krótki... zdaję sobie z tego sprawę. Kiedy następny? Wszystko zależy od Was i waszej aktywności. 

Jeżeli chcecie ze mną porozmawiać, o coś zapytać, zamówić imagin, albo dać jakąś radę piszcie:

https://twitter.com/PatrycjaBudzich

Tutaj możecie zobaczyć co u mnie. 

 http://instagram.com/patrycjabudzich